Είμαι η Έλσα και εδώ κι έξι μήνες έχω σχέση με έναν άνδρα 38 ετών. Έχουμε διαφορά εννέα χρόνια.
Απο τη πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι δεν ήταν και πολύ ομιλητικός και κοινωνικός. Νόμιζα ότι έφταιγε το ότι είμασταν ακόμα στην αρχή της σχέσης μας, φανταζόμουν ότι θέλει το χρόνο του για να νιώσει άνετα.
Κάθώς όμως περνούσε ο καιρός η κατάσταση δε καλυτέρευε. Άρχισα να προβληματίζομαι έντονα. Και δε μου έφτανε αυτό...εκείνος χρέωνε εμένα ότι δεν ήμουν ιδιαίτερα ομιλητική και εκδηλωτική. Όταν αρχίζαμε μια κουβέντα και δεν συμφωνούσαμε, τσακωνόμασταν πάντα. Δε του άρεσε να λέω τη γνώμη μου, γι΄αυτό κι εγώ "κουμπωνόμουν" όλο και περισσότερο μη τυχόν πω κάτι και τον κάνω να θυμώσει.
Πάλι όμως δεν είναι ευχαριστημένος, Είναι καλό παιδί και τον θέλω πολύ, αλλά κάθε φορά που συναντιόμαστε, είμαι μέσα στο άγχος...Τι να πω, τι να κάνω...
Έκείνος πάλι, θεωρεί ότι δε κάνω τίποτα για να προχωρήσει η σχέση. Νιώθει καλά με τον εαυτό του; Καταλαβαίνει ότι κάνει λάθος; Δε ξέρω τι να υποθέσω και το χειρότερο είναι ότι στενοχωριέμαι γιατί δε θέλω να τον χάσω...
Απο τη πρώτη στιγμή κατάλαβα ότι δεν ήταν και πολύ ομιλητικός και κοινωνικός. Νόμιζα ότι έφταιγε το ότι είμασταν ακόμα στην αρχή της σχέσης μας, φανταζόμουν ότι θέλει το χρόνο του για να νιώσει άνετα.
Κάθώς όμως περνούσε ο καιρός η κατάσταση δε καλυτέρευε. Άρχισα να προβληματίζομαι έντονα. Και δε μου έφτανε αυτό...εκείνος χρέωνε εμένα ότι δεν ήμουν ιδιαίτερα ομιλητική και εκδηλωτική. Όταν αρχίζαμε μια κουβέντα και δεν συμφωνούσαμε, τσακωνόμασταν πάντα. Δε του άρεσε να λέω τη γνώμη μου, γι΄αυτό κι εγώ "κουμπωνόμουν" όλο και περισσότερο μη τυχόν πω κάτι και τον κάνω να θυμώσει.
Πάλι όμως δεν είναι ευχαριστημένος, Είναι καλό παιδί και τον θέλω πολύ, αλλά κάθε φορά που συναντιόμαστε, είμαι μέσα στο άγχος...Τι να πω, τι να κάνω...
Έκείνος πάλι, θεωρεί ότι δε κάνω τίποτα για να προχωρήσει η σχέση. Νιώθει καλά με τον εαυτό του; Καταλαβαίνει ότι κάνει λάθος; Δε ξέρω τι να υποθέσω και το χειρότερο είναι ότι στενοχωριέμαι γιατί δε θέλω να τον χάσω...
