Ας είμαστε τίμιοι: αν υπήρχε κάπου στην αγορά το εγχειρίδιο της ιδανικής μητέρας, με εξασφαλισμένη την επιτυχία σε όσες από εσάς το προμηθεύονταν και ακολουθούσαν τις οδηγίες του ευλαβικά, τότε η Βίβλος θα είχε έναν δυνατό αντίπαλο στην πρωτοκαθεδρία της στα παγκόσμια best sellers. Ποια από εσάς δεν θέλει το καλύτερο για τα παιδιά της, και δεν αναζητεί εναγωνίως τους τρόπους και τα μέσα που θα της επιτρέψουν να τα φροντίσει κατά τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και να τα προμηθεύσει με τα καλύτερα εφόδια για το μέλλον;
Από εκεί και πέρα, οι ανασφάλειες και το άγχος είναι σύμφυτα με τον εν λόγω ρόλο, και δυστυχώς, δεν μπορείς να κάνει και πολλά για να απεμπλακείς από αυτά. Αν περιμένεις από εμένα να σε κατηχήσω στα μυστικά της καλής μάνας, θα σε απογοητεύσω. Αλλά ότι έχω μια ιδέα ως προς τις κατευθυντήριες, που πρέπει να ακολουθείς, ναι, για πάρε μια ιδέα:
- Δεν χρειάζεται να σου πω ότι το πρώτο και βασικό είναι να αγαπάς τα παιδιά σου. Με πάθος, αφοσίωση, και συνέπεια. Να είσαι πάντα δίπλα τους, να τα προσέχεις ακόμη και στην παραμικρή τους κίνηση, να τα φροντίζεις και να μην τα αφήνεις να αισθανθούν ούτε στιγμή μόνα τους. Αγάπα τα με όλη σου την καρδιά, και δείχνε τους το, όσο κι αν σου φαίνεται αυτονόητο. Αυτό είναι το σημαντικότερο που μπορείς να κάνεις, και από εκεί ξεκινάνε όλα τα υπόλοιπα.
- Η αγάπη βέβαια δεν σημαίνει και ότι θα τα αφήσεις ανεξέλεγκτα και ασύδοτα. Ο έλεγχος είναι ένα ακόμη στοιχείο που πρέπει να εξασκήσεις, και η αυστηρότητα, το απαραίτητο συμπλήρωμα του. Δεν χρειάζεται στρατιωτική πειθαρχία, αλλά ένα πρόγραμμα, όπου ο σεβασμός και η τήρηση των βασικών κανόνων, παράλληλα με γνώση των ορίων του, θα τους μάθουν να προσαρμόζονται στις ανάγκες της ζωής τους. Ώστε να είναι προετοιμασμένα να αντιμετωπίσουν τον σκληρό κόσμο που τα περιμένει εκεί έξω…
- Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα τους ορθώνεις την αυτοπεποίθηση, το ηθικό τους ανάστημα, και δεν θα φροντίζεις να μην σκύβουν το κεφάλι μπροστά σε καμία πρόκληση. Απόφυγε τις συγκρίσεις. Είναι ό,τι χειρότερο μπορείς να κάνεις. Φρόντισε να εξάρεις τη μοναδικότητα τους, να τα ωθείς να αναπτύσσουν τις δεξιότητες τους, και να βγάζουν τον καλύτερο τους εαυτό, όχι από ανταγωνιστική διάθεση, αλλά καθαρά από αγάπη για τον εαυτό τους, τον οποίο και θα πρέπει να έχουν ψηλά.
- Άκουγε τα με προσοχή. Μην τους λες τι είναι το σωστό και τι όχι για εκείνα, εφόσον μπορούν να διαμορφώσουν μόνα τους άποψη. Δεν είσαι δασκάλα ούτε τιμωρός, είσαι η μητέρα τους, και πρέπει να είσαι η καλύτερη ακροάτρια που είχαν ποτέ. Μάθε τους να σου ανοίγονται, να σου λένε όλα τους τα προβλήματα, και δίδαξε τους ότι η πόρτα σου είναι πάντα ανοιχτή για αυτά. Είναι εξαιρετικά σημαντικό…
- Αφιέρωνε τους χρόνο. Μην τα παραμελείς, για οποιαδήποτε άλλη υποχρέωση, όσο πιεστική και αν είναι. Μην τα αφήσεις να μεγαλώνουν ερήμην σου, θα σου γυρίσει μπούμερανγκ, τη στιγμή που θα συνειδητοποιήσεις ότι δεν γνωρίζεις τι παιδιά έχεις μεγαλώσει. Φρόντισε να είσαι δίπλα οτυς, όσο πιο πολύ μπορείς, και παρακολούθα τα να αναπτύσσονται και να εξελίσσονται σε πραγματικά υγιείς προσωπικότητες, με γερές βάσεις.
- Ναι, θα σε θυμώσουν. Ναι, θα σε βγάλουν από τα όρια σου. Ναι, θα αναγκαστείς να γίνεις το πιο μισητό πρόσωπο στον κόσμο, αλλά η τιμωρία είναι απαραίτητο συστατικό του να μάθουν ότι υπάρχουν συνέπειες για κάθε τι που κάνουν σε αυτή τη ζωή, και θα πρέπει να είναι προσεκτικοί. Όσο κι αν σε στενοχωρεί να το παίζεις παιδονόμος, οφείλεις με επιμονή να μην υποχωρείς από τις βασικές αρχές που πρέπει να τους διδάξεις, και να τις επιβάλλεις, ακόμη και με το ζόρι αν χρειαστεί. Θα σε ευγνωμονούν στο μέλλον…
- Φρόντισε να τηρείς ενιαία στάση από κοινού με τον πατέρα τους. Είτε είστε σύζυγοι είτε όχι, οφείλετε να αποτελέσετε το υγιές πρότυπο, πάνω στο οποίο θα στηριχθούν για να προχωρήσουν. Συνεπώς, μία κοινή γραμμή απέναντι τους, χωρίς ρήγματα, είναι η σωστότερη οδός αντιμετώπισης. Όσο κι αν τυγχάνει να διαφωνείτε μεταξύ σας, σε ορισμένα σημεία, όχι, αυτό δεν πρέπει να διαφανεί.
- Εάν πρέπει να κριτικάρεις κάτι, αυτό είναι η συμπεριφορά του παιδιού σου, και όχι το παιδί σου. Κάνε τον αναγκαίο διαχωρισμό, και μην το ωθήσεις ποτέ να νιώσει μειονεκτικά για αυτό που είναι, αλλά να καταλάβει το λάθος αυτού που έκανε. Θεμελιώδης η διαφορά. Και μόνο αν πάρεις τα μέτρα σου ώστε να την αντιληφθεί, θα μπορέσει στο μέλλον να παίρνει τις δικές του αποφάσεις, που, ορθές ή όχι, τουλάχιστον θα είναι πλήρως δικές του. Με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Και για το τέλος; Χτίσε του ένα χαρακτήρα δυναμικό, ανεξάρτητο και αξιοπρεπή, με κεφαλαίο Α, παρακαλώ. Δεν ξέρω αν επιθυμείς να υπηρετήσεις ως πρότυπο, αλλά δεν πρέπει να κινηθείς προς οποιαδήποτε άλλη κατεύθυνση εν προκειμένω. Αλλά να γνωρίζεις πως ο μιμητισμός αποτελεί το πρώτο στάδιο της παρεκτροπής. Και αν η ίδια δεν αποτελείς το καλύτερο δυνατό παράδειγμα, θα το βρεις μπροστά σου. Και προς Θεού, μην τα πνίγεις με την υπερπροστατευτικότητα σου. Η δουλειά σου είναι να τα παραδώσεις με τα καλύτερα εφόδια, και να τα αφήσεις να πετάξουν μόνα τους. Η ζωή τους είναι δική τους, όχι δική σου, και επιβάλλεται να πάρουν τα προσωπικά τους ρίσκα, να κάνουν τα λάθη τους, να φάνε τα μούτρα τους, να πάθουν για να μάθουν. Αρκεί να γνωρίζουν ότι θα είσαι πάντα εκεί, όταν τυχόν σε χρειαστούν. Ναι, μπορείς να γίνεις η ιδανική μητέρα, όσο κι αν δεν το πιστεύεις, όσο κι αν αισθάνεσαι ότι είναι ο χειρότερος ρόλος του κόσμου. Μπορείς να σε διαψεύσεις, και να δρέψεις τους πιο καλούς καρπούς στο μέλλον. Τότε είναι και που θα καταλάβεις πόσο καλή δουλειά έκανες. Και όσο πιο θετική η απάντηση, τόσσο μεγαλύτερη η ανταμοιβή σου. Που δεν ξεπληρώνεται με τίποτα στον κόσμο…
